/\/\/\ Wątkowa - moczary, błoto i pomniki (10.08.2017 r.)
Dnia poprzedniego zakotwiczyliśmy się w nowym miejscu, czyli Oazie Camps w Uściu Gorlickim.
Po jednym dniu przerwy w wyprawach przyszła kolej na kolejny wypad, a wybór padł na górę o nazwie Wątkowa ( 846 m n.p.m.) położoną w paśmie Magury Wątkowskiej nad wsią Bartne w Beskidzie Niskim. Dojazd to trzydzieści parę kilometrów podrzędnymi drogami, które często są pasmem górskich serpentyn.
We wsi Bartne z początku droga jest znośna, lecz z czasem przeobraża się w wąski pas z wieloma dziurami, a nawet można powiedzieć, że to jedna wielka dziura. Nietypowo przy tym wyglądają piękne i liczne tutaj cerkwie oraz obraz stylowej wsi łemkowskiej. Ostatni odcinek, czyli dojazd do Schroniska PTTK Bacówka nad Bartnem to już właściwie asfaltowa ścieżka na której z ledwością mieści się jeden pojazd. Ciekawi mnie co robić gdy z przeciwka nadjedzie inny pojazd, bo ani tu się wycofać, ani ni jak minąć.
Schronisko schowane jest w cieniu otaczającego go lasu z czego cieszymy się bo możemy zaparkować samochód w osłonie od słońca. Uprzejmie witam się z Panią z obsługi schroniska prosząc o możliwość pozostawienia samochodu na czas naszej wędrówki. Pani bez problemów zgadza się i dodatkowo udziela nam wielu cennych rad dotyczących obranej przez nas trasy.
Po przebraniu się i załadowaniu na garby niezbędnego wyposażenia wyruszamy w trasę o godz. 09:52 . Z początku trasa jest przyjemna wiodąca w cieniu tutejszego lasu, ale już wkrótce wychodzimy na obszar rzadkich zarośli i wysokich traw, gdzie zaczyna się teren podmokły, a nawet powiedziałbym że bagnisty. No cóż Pani ze schroniska ostrzegała nas przed tymi niedogodnościami, ale udaje się nam wyszukiwać względnie suche obejścia i docieramy do Przełęczy Majdan nie wyglądając jak błotne stworki.
Na przełęczy grunt jest już twardy, a my postanawiamy zrobić przerwę na śniadanie znajdując nawet ławki w cieniu postawione obok pomnika tutejszego Koła Myśliwskiego.
Dotychczas trasa była bardzo płaska, więc po śniadaniu przyszedł czas aby się nieco powspinać i teraz musimy już niestety znacznie częściej odpoczywać do czego zmusza nas Łukasz. W pewnym momencie mamy nawet chwilę niezadowolenia, które przechodzi po dłuższym odpoczynku na kocu turystycznym.
Docieramy do niewielkiego płaskowyżu na którym znajduje się pomnik poświęcony Janowi Pawłowi II odsłonięty 15 sierpnia 2003 roku z okazji 50 rocznicy wędrówki Papieża przez Wątkową oraz 25 lecia pontyfikatu. Jest tu też pomnik poświęcony miejscowemu poecie Rafałowi Wałachowi. Dla turystów jest kilka ławek ze stolikami, a nawet niewielka drewniana chatka na wypadek niepogody.
Tutaj zaczynają się pojawiać już sporadycznie małe, rodzinne grupki wędrowców.
Po dłuższym odpoczynku wyruszamy w kierunku naszego celu, do którego prowadzi kręta ścieżka z niewielkimi przewyższeniami, a więc trasę pokonujemy w tempie ekspresowym.
Szczyt Wątkowa to zarośnięty wysokim lasem wierzchołek bez rzadnych widoków, ale za to z tabliczką pod którą zainstalowano pieczątkę do podbijania książeczek turystycznych. Rozkładamy nasz koc na krótki odpoczynek, a potem robimy kilka pamiątkowych zdjęć i ruszamy w drogę powrotną. Nieco kusi mnie pójście dalej do Rezerwatu Kornuty, ale musielibyśmy nadłożyć sporo kilometrów, a w powietrzu unosi się niepewna atmosfera zagrożenia deszczem.
Powrót bardzo sprawny z niewielką ilością krótkich odpoczynków.
Przed wejściem w krainę bagien postanawiamy wyjść na łąki śródleśne aby ominąć liczne błotniste niespodzianki. Trochę nadkładamy przez to drogi, ale nie musimy już robić slalomów.
Do Schroniska docieramy o 14:30 i wstępujemy uzupełnić zapasy napojów,a potem w samochód i powrót. Po drodze jednak zatrzymujemy się aby zrobić pamiątkowe zdjęcia przy cerkwiach.
Obiad jemy w naszej Restauracji Homola, gdzie poprzedniego dnia zachwyciliśmy się pierogami ruskimi z pieczarkami. Dziś było już nieco mniej zachwytu.
Dzisiejszy dystans to 9,95 km, a suma przewyższeń 324 metry.
Włodek
Zdjęcie:
Galeria:
